O innym doświadczeniu
Spis treści
Зміст
Miejsce
Na czwarty panel Feminatywy Polsko-Ukraińskiej zapraszamy do Arsenału Miejskiego . Porozmawiamy z kobietami, które przybliżą nam perspektywę osób neuroróżnorodnych, doświadczających niepełnosprawności, z różnych powodów „wystających” ze społecznych ram. Czy to, co powszechnie uznane za ograniczenie jest tak odbierane przez nie same? Z jakimi problemami mierzą się na co dzień? Czy odmienność można przekuć w siłę?
Co nowego?
W tym roku dosłownie zasiądziemy przy wspólnym, polsko-ukraińskim stole, druga edycja festiwalu odbędzie się bowiem w formule hybrydowej – stacjonarnie i online. Z naszymi gościniami spotkamy się w różnych miejscach we Wrocławiu: na tarasie Concordii (Wyspa Słodowa), na dziedzińcu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich oraz Arsenału Miejskiego, a także w Mediatece, a wszystkie panele będą transmitowane w mediach społecznościowych Feminatywy oraz jej partnerek i partnerów w języku polskim i ukraińskim.
Na wszystkie panele w ramach festiwalu wstęp jest bezpłatny, ale należy zgłosić swój udział wypełniając formularz dostępny poniżej.
Szczegóły spotkania
Termin: 10.09 2021, godz. 18:00
Miejsce: Arsenał Miejski, ul. Antoniego Cieszyńskiego 9
Temat spotkania: O innym doświadczeniu
Wstęp: bezpłatny, obowiązują zapisy przez formularz znajdujący się poniżej.
Inność i różnorodność
„W 1976 roku brytyjski Związek Niepełnosprawnych Fizycznie przeciwko Segregacji (Union of the Physically Impaired Against Segregation) ogłosił manifest wprowadzający rozróżnienie na niesprawność (impairment) i niepełnosprawność (disability). Niesprawność (uszkodzenie) to biologiczny fakt związany z funkcjonowaniem lub brakiem narządu, niepełnosprawność z kolei to ograniczenie wynikające ze sposobu funkcjonowania społeczeństwa, polegającego na dyskryminacji i wykluczaniu osób, których ciała odbiegają od wyznaczonej przez społeczeństwo normy zdrowia. Rozróżnienie to przyjęła w 1980 roku WHO. Niepełnosprawność wynika więc nie tylko z kondycji ciała, ale i ze sposobu, w jaki na odmienność czy niesprawność ciała reagują inni. Niepełnosprawność jest także doświadczeniem, opowieścią o sobie” (fragment pochodzi z książki Nie przywitam się z państwem na ulicy autorstwa Marii Reimann).
Podczas czwartego spotkania Feminatywy zastanowimy się nad tym, czy w społeczeństwie polskim i ukraińskim jest miejsce na inność i różnorodność. W świecie, w którym to, co uniwersalne pokrywa się z tym, co męskie, białe i heteroseksualne, a normę wyznacza doświadczenie większości, zapytamy o inny punkt widzenia.
Panelistki
- Sołomija Czubaj – piosenkarka, tłumaczka, menedżerka sztuki, artystka i filantropka. Wychowuje syna Oleksego z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Jest prawdopodobnie pierwszą osobą w Ukrainie, która publicznie poruszyła temat autyzmu.
- Maria Reimann – antropolożka kultury i tłumaczka, autorka książki Nie przywitam się z państwem na ulicy. Szkic o doświadczeniu niepełnosprawności. Pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW.
- Ewa Furgał – edukatorka antydyskryminacyjna i aktywistka, samorzeczniczka w spektrum autyzmu, działająca na rzecz autystycznych kobiet i osób LGBT+ Od ponad 20 lat związana z równościowymi organizacjami pozarządowymi.
- rozmowę poprowadzi – Natalia Fiedorczuk – Urodzona w 1984 roku. Z zawodu psychopedagożka, kompozytorka, wokalistka i publicystka.
Sołomija Czubaj
Piosenkarka, tłumaczka, menedżerka sztuki, artystka i filantropka. Wychowuje syna Oleksego z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Jest prawdopodobnie pierwszą osobą w Ukrainie, która publicznie poruszyła temat autyzmu. W 2016 roku stworzyła wyróżniony przez UNICEF projekt społeczno-artystyczny „Kołysanki dla Oleksego” oswajający to zagadnienie. Współpracuje z ONZ, Miastami Literatury UNESCO oraz Ukraińską Fundacją Kultury przy licznych projektach charytatywnych, muzycznych, społecznych i literackich. W 2019 roku otrzymała nagrodę Filantropa Ukrainy. Jest córką słynnego dysydenckiego poety Hrytsʹka Chubaya (1949-1982), o którym pamięć próbuje zachować dzięki licznym projektom artystycznym. W 2020 r. powstał jej film Chubay znowu mówi (reż. Mykhajło Krupiyevskyj).

Maria Reimann
Antropolożka kultury i tłumaczka. Pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. Współzałożycielka Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem UW. W pracy badawczej zajmuje się kwestiami rodziny, dzieciństwa i bliskich relacji, a także zdrowia i medycyny. Autorka książki Nie przywitam się z państwem na ulicy. Szkic o doświadczeniu niepełnosprawności, współredaktorka książek Dzieci i zdrowie. Perspektywa childhood studies (z Magdaleną Radkowską-Walkowicz) i Zespół Turnera. Głosy i doświadczenia (z Ewą Maciejewską-Mroczek i Magdaleną Radkowską-Walkowicz).

Ewa Furgał
Edukatorka antydyskryminacyjna i aktywistka, od ponad 20 lat związana z równościowymi organizacjami pozarządowymi. W latach 2007–2019 pracowała w Fundacji Przestrzeń Kobiet, była członkinią-założycielką Towarzystwa Edukacji Antydyskryminacyjnej. Laureatka Nagrody Fundacji Polcul za działalność obywatelską. Samorzeczniczka w spektrum autyzmu, działająca na rzecz autystycznych kobiet i osób LGBT+. Założycielka Fundacji Dziewczyny w Spektrum, autorka bloga „Dziewczyna w spektrum”. Prowadzi autorskie warsztaty i webinary o specyfice spektrum autyzmu u kobiet. Publikowała między innymi w „Krytyce Politycznej”, „Miesięczniku Znak” i „Terapii Specjalnej”. Współautorka książki Osoby ze spektrum autyzmu w biegu życia (UMCS, 2020), autorka książki Dziewczyna w spektrum, która ukaże się jesienią 2021 roku w Białej Plamie.

Natalia Fiedorczuk
Urodzona w 1984 roku. Z zawodu psychopedagożka, kompozytorka, wokalistka i publicystka. Pracuje jako animatorka kultury, zajmuje się aktywizacją obywatelską w społecznościach lokalnych. Pisała o muzyce, o internecie, estetyce i mieszkalnictwie. Za swój debiut prozatorki Jak pokochać centra handlowe otrzymała Paszport „Polityki” w 2016 r. Jest także autorką książek Ulga oraz Odmieniec, które ukazały się nakładem wyd. Wielka Litera.

Про інший досвід
«В 1976 році британський Союз інвалідів проти сегрегації (Union of the Physically Impaired Against Segregation) оголосив маніфест, який вводив розрізнення порушення (impairment) і інвалідності (disability).
Порушення – це біологічний факт, пов’язаний з функціонуванням або відсутністю органу, а інвалідність є обмеженням, що виникає внаслідок способу функціонування суспільства, який полягає в дискримінації та виключенні людей, чиє тіло відхиляється від стандартів здоров’я, встановлених суспільством. Це визначення було прийняте ВООЗ у 1980 році. Отже інвалідність пов’язана не тільки із фізичним станом, але і з тим, як інші люди реагують на відмінність чи порушення тіла. Інвалідність – це також досвід, історія про себе» (уривок з книги Nie przywitam się z państwem na ulicy Марії Рейманн). Чи в польському та українському суспільствах є місце для відмінності та різноманітності? У світі, де універсальне збігається з чоловічим, білим та гетеросексуальним, а норму встановлює досвід більшості, ми шукаємо іншу точку зору. Під час четвертої панелі Фемінативи ми поговоримо з жінками, які наблизять нам перспективу нейрорізноманітних людей, що «виростають» за соціальні рамки і мають досвід інвалідності. Чи те, що зазвичай вважається обмеженням, так само сприймається ними? З якими проблемами вони стикаються щодня? Чи відмінність можна перетворити на силу?
Панелісти
Соломія Чубай
співачка, перекладачка, арт-менеджерка, художниця та благодійниця. Виховує сина Олексу з аутизмом (Синдром Аспергера). Є чи не першою особою в Україні, яка публічно порушила тему аутизму. Для ознайомлення із проблемою в 2016 році створила соціально-мистецький проєкт «Колискові для Олекси», який отримав відзнаку UNICEF. Співпрацює з ООН, Містами літературири ЮНЕСКО та Українським Культурним Фондом в рамках численних благодійних, музичних, соціальних і літературних проєктів. У 2019 р. отримала нагороду «Благодійник України». Є донькою відомого дисидента та поета Грицька Чубая (1949-1982), пам’ять про якого намагається зберегти завдяки численним мистецьким проєктам. У 2020 році вийшов її фільм «Чубай. Говорити знову» (режисер – Михайло Крупієвський).

Марія Рейманн
фахівчиня з культурної антропології і перекладачка. Працює в Інституті етнології та культурної антропології Варшавського університету. Співзасновниця Міждисциплінарної групи досліджень спадщини Варшавського університету. В науковій роботі займається проблемами родини, дитинства і близьких стосунків, а також здоров’я і медицини. Авторка книжки «Nie przywitam się z państwem na ulicy. Szkic o doświadczeniu niepełnosprawności», співредакторка книг «Dzieci i zdrowie. Perspektywa childhood studies» (з Маґдаленою Радковською-Валькович) і «Zespół Turnera. Głosy i doświadczenia» (з Евою Мацеєвською-Мрочек і Маґдаленою Радковською-Валькович).

Ева Фурґал
Едукаторка з антидискримінації і активістка, понад 20 років пов’язана з неурядовими організаціями, що працюють у галузі рівності. Упродовж 2007-2019 рр. працювала у Фундації «Простір Жінок», була членкинею-засновницею Товариства Антидискримінаційної Освіти. Лауреатка премії Фундації «Pol-Cul» за громадянську діяльність. Самозахисничка осіб із розладами аутистичного спектра, що представляє жінок та осіб ЛГБТ+ з аутизмом. Засновниця Фундації «Дівчата в Спектрі», авторка блогу «Дівчина в спектрі». Проводить авторські тренінги і вебінари на тему специфіки розладу аутистичного спектра у жінок. Публікувалася, зокрема, в журналах „Krytyka Polityczna”, „Miesięcznik Znak” i „Terapia Specjalna”. Співавторка книжки «Osoby ze spektrum autyzmu w biegu życia» (Університет Марії Кюрі-Склодовської, 2020), авторка книги «Dziewczyna w spektrum», яка вийде восени 2021 р. в серії «Біла Пляма».

Наталія Федорчук
Народилася в 1984 р. Психопедагогиня, композиторка, співачка та журналістка. Працює аніматоркою культури, займається громадською активізацією в місцевих громадах. Пише про музику, Інтернет, естетику та житлову сферу. За свій прозовий дебют «Jak pokochać centra handlowe» вона стала лауреаткою нагороди Paszport «Polityki» в 2016 р. Вона також є авторкою книг «Ulga» та «Odmieniec», які вийшли у видавництві Wielka Litera.
